برای صید کپور در تابستان، چه زمانی اقدام کنیم؟

وقتی که از من خواسته می‌‌شود تا درباره طعمه‌‌های کپوری تابستانه پیشنهادی بدهم، اولین چیزی که به ذهنم می‌‌رسد زمان به‌کارگیری طعمه‌ است. می‌‌دانم احمقانه به نظر می‌‌رسد، اما بارها و بارها می‌‌بینم که افرادی در زمان اشتباهی اقدام به طعمه‌‌پاشی می‌‌نمایند، یا طعمه‌‌های خیلی زیادی را در طول برنامه ماهیگیری خود استفاده می‌‌کنند.

بدیهی است که این موضوع منوط به وضعیت دریاچه و شرایط آب و هوایی حین برنامه نیز است. اما اگر یک جلسه عادی تابستانی را با آفتابی داغ و فشار هوای زیاد انجام می‌‌دهیم، ماهی‌‌ها بخش زیادی از وقت خود را برای گشت‌‌زنی و آفتاب‌‌گرفتن می‌‌گذرانند، بنابراین قوانین کلی طعمه و زمانِ آن به طورِ معمول اعمال می‌‌شود.

درست مانند ما، کپورها علاقه‌‌ای به تغذیه شدید از طعمه‌‌پاشی‌‌های وسیع در یک روز تابستانی زیبا ندارند. همان‌‌طور که در بالا ذکر شد، آنها تمایل دارند از انرژی خود برای شنا کردن در اطراف دریاچه و معمولا لذت بردن از پرتوهای آفتاب استفاده کنند و تغذیه آخرین چیزی است که به ذهن آنها خطور می‌‌کند. به عنوان یک قاعده، من انتظار دارم که همه تغذیه ماهی بین ساعت ۷ بعد از ظهر تا ۱۰ صبح انجام شود. دوست دارم حوالی ساعت ۶ عصر طعمه‌‌پاشی را انجام بدهم، درست زمانی که آفتاب شروع به ضعیف شدن می‌‌کند. بدین ترتیب زمان کافی برای آماده‌‌سازی طعمه در طول روز به دست می‌‌آورم و مکان ماهیگیری را بدون حضور طعمه و نخ‌‌ها در آب، امن و آرام نگه می‌‌دارم تا کپورها با خیال آسوده در آنجا پرسه بزنند.

روش طعمه‌‌زدن من در ماه‌‌های تابستان، معمولا هرگز تغییر نمی‌‌کند. از آنجایی که نمی‌‌خواهم حول و حوشِ زمان تغذیه ماهی‌‌ها بار دیگر طعمه‌‌پاشی کنم، وجود حجم زیادی از پودرها و ذرات را در ترکیب طعمه‌‌پاشی میدانی خود دوست دارم بنابراین نقطه ماهیگیریِ من همیشه دارای سطوح مختلفی از مواد خواهد بود. ممکن است ماهی وارد شده و کل طعمه‌‌ها و مواد بزرگ‌‌تر را جارو کند ولی اضافه کردن مقدار زیادی خرده ذرات و مایعات باعث می‌‌شود تا همچنان جذابیت زیادی در گل و لای، علف‌‌ها و یا سنگ‌‌ریزه‌‌های بستر باقی بماند.

اگر من سه تا چوب ماهیگیری در یک نقطه ماهیگیری داشته باشم، مقدار معمول من برای طعمه میدانی یک سطل ۱۷ لیتری خواهد بود، همان‌‌طور که اخیرا تمایل به انجام این کار داشته‌‌ام. این مواد معمولا شامل سه یا چهار کیلو از بویله‌‌های سِل (Mainline Cell) است که به صورت بویله کامل، نصفه و مقداری آسیاب‌‌شده می‌‌باشد. سپس حبه‌‌ها (پِلِت – Pellet) را اضافه خواهم کرد، گزینه مورد علاقه من اکتیو ۸ (Activ-8) است. در کنار بویله‌‌های سِل، من این دو طعم متمایز را دوست دارم. ماده بعدی نمک خواهد بود. من عاشق اضافه کردن نمک در تابستان، مخصوصا درست پیش و پس از تخم‌‌ریزی هستم. با بازگشت به آنچه در بالا گفتم، نمک ماهی را برای مدتی طولانی در نقطه موردنظر نگه می‌‌دارد و به من اطمینان زیادی می‌‌دهد که آن نقطه همچنان جذاب است حتی اگر فقط چند تک‌‌بوق (نوک) داشته باشم.

در مرحله بعد سیاه‌‌دانه را اضافه می‌‌کنم، چند کیلو از آن بسیاری از کپورها را برای مدت‌‌ها مشغول نگه می‌‌دارد و بارها دیدم که دوباره به سمت آنها باز می‌‌گردند. در آخر دوست دارم مایعات (Liquid) را اضافه کنم، انتخاب محبوب من تقویت کننده (Mainline Hookbait Enhancement System) یا محصول جدید اِسمارت (Smart Liquid) بوده است. من مایعات را در اوایل روز اضافه می‌‌کنم بنابراین با گذشت زمان کافی، طعمه آن را جذب کرده (در مایع دیپ شده) و جذاب‌‌تر می‌‌شود.

همان‌‌طور که قبلا اشاره کردم، موارد فوق می‌‌تواند تابع شرایط خاص دریاچه‌‌ای باشد که با آن روبرو هستید اما به عنوان یک قانون، استفاده از طعمه شما در زمان درست اغلب می‌‌تواند تفاوت بین صید یک یا چندین ماهی باشد. پس به طور خلاصه همان‌‌طور که در طول روز آفتاب می‌‌گیرید و با خوردن کباب خوش می‌‌گذرانید، به کپورها نیز اجازه دهید تا از آفتاب نیم‌‌روزی لذت ببرند و پس از آن نسبت به برپایی بساط تغذیه آن‌‌ها در شب و صبحِ زود اقدام کنید.