یک دریاچه طبیعی نسبتا عمیق و قدیمی مفروض است. آقایان مختار باقری و مرتضی سالم غلامی به پاسخ درست (لایه ۲) اشاره کردند. پاسخ کامل آقای باقری به شرح زیر است: تغییرات فصلی اثر مستقیمی بر روی گردش آبهای سطحی و زیرین دریاچهها دارد. این تغییرات در طی هر سال دو بار اتفاق میافتد: یک بار در بهار و دیگری در پاییز. تابستان نیز فصل سکون و بی حرکتی است. دانستن این موضوع که ماهی مورد علاقه شما در چه سطح و دمایی از آب وجود دارد، به شما کمک شایانی برای یک ماهیگیری موفق خواهد کرد. یخها آب شده و آبهای سطحی به مرور گرم میشوند. وقتی دمای آب بالاتر از ۴ درجه سانتیگراد میرود آب گرم با آب سردتر از زیر خود جابجا شده و این تغییرات تا زمانی که دمای آب ثابت شود ادامه خواهد داشت. در ابتدای این تغییرات ماهیها در لایههای سطحی آب تجمع میکنند، جایی که آب زودتر گرم شده و گیاهان نیز سریعتر رشد میکنند. در طی مدت تابستان، گرمای خورشید بر سطح آب میتابد لیکن در اعماق آب نمیتواند نفوذ کند لذا بدیهی است که یک لایه آب گرم در سطوح بالایی ایجاد و زیر آن نیز لایهای از آب سرد تشکیل شود. با فرا رسیدن پاییز و پایین آمدن دمای هوا، سطح آب سدها نیز سرد شده و آب سرد وزن بیشتری از لایههای زیرین خود پیدا میکند، بادهای قوی پاییزی نیز سطح آب را به حرکت در آورده و این عوامل به مخلوط شدن و جابجایی سطوح آب کمک میکند. هر نوع ماهی در یک میانگین دمای مشخصی میتواند زنده بماند و تحمل دمای خارج از این حد را برای مدت طولانی ندارد. با دستهبندی این اطلاعات و تعیین دامنه تحمل ماهیان و تغییرات دمای آب میتوانید محل و زمان مناسب برای ماهیگیری و صید نوع خاصی از ماهی را پیش گویی کنید. همانطور که میدانید ماهیها خونسرد هستند و نمیتوانند همانند جانواران خونگرم دمای بدن خود را ثابت نگه دارند. بنابر این دمای بدن ماهی و تحرک جسمانی او تحت تاثیر دمای محیط اطراف قرار دارد. کاهش و افزایش دمای آب تغییر دهنده مقدار اکسیژن آب بوده و میزان فعالیت آنها را زیاد یا کم میکند. دانستن این خواص بیولوژیک به شما کمک میکند تا تصمیم بگیرید که مثلا از چه نوع طعمه مصنوعی استفاده کرده و آن را با چه سرعتی به حرکت در آورید. چرخ ماهیگیری را در آب سرد آهسته و در آب گرم تندتر به گردش در آورید. در ادامه این پاسخ عرض کنیم در ادامه این پرسش … همه ما میدانیم که آب سردتر میتواند اکسیژن بیشتری در خود نگه دارد. با این حال پس چرا پاسخ پرسش ما، لایه ۳ (پایینتر) نیست؟ آقایان مختار باقری، خسرو ماهوری و مرتضی سالم غلامی به درستی به دلیل این موضوع اشاره کردند. و اما پاسخ به زبانی ساده به شرح زیر است: لایه بالایی آبی گرمتر، نور بیشتر و مواد آلی کمتری نسبت به لایه پایینتر دارد. هرچند آب گرمتر اکسیژن کمتری در خود نگاه میدارد ولی حجم کمتر مواد آلی به معنی مصرف کمتر این اکسیژن است. لایه پایینتر سردتر و تاریکتر است و بر روی بستری قرار گرفته که بیشتر مواد آلی در آن وجود دارد. باکتریهای هوازی برای تجزیه این مواد به سرعت اکسیژن را مصرف میکنند. این همان دلایلی است که چرا این لایه با وجود سردتر بودن نسبت به لایه بالایی، اکسیژن کمتری در بر دارد. زمانی که اکسیژن لایه پایین تقریبا تمام بشود باکتریهای غیرهوازی زیاد شده و با شکست مواد آلی، سولفید هیدروژن تولید میکنند. در طول تابستان، تا زمانی که تغییرات فصلی و دمایی رخ ندهد این گاز بدبو در لایه پایینی افزایش خواهد یافت.
در فصل گرم تابستان، ماهیها عموما در کدام لایه از آب قرار میگیرند؟تغییرات در بهار:
سکون و بی حرکتی در تابستان:
در این زمان ماهی آب سرد را بیشتر دوست دارد ولی لایههای گرمتر آب اکسیژن بیشتری دارند (فقط در این فصل!). به همین دلیل ماهی لایه میان آب گرم و آب کاملا سرد را انتخاب میکند (که در عکس مورد پرسش ما لایه میانی Thermocline یا همان لایه ۲ میباشد). این لایه میتواند بین عمق ۱ تا ۳ متری قرار داشته باشد، البته بستگی به اندازه دریاچه این ارتفاع متغیر است.تغییرات در پاییز:
در این حالت، آب دریاچه دما و سطح اکسیژن یکنواختی پیدا کرده و به ماهی اجازه میدهد که آزادانه به هر سو حرکت کند. اما ماهی در موقعیتی که سرد شدن هوا و سطح آب ادامه پیدا کند به سختی میتواند خود را با شرایط جدید وقف دهد.دمای آب و تاثیرات آن :
البته امکان دارد در شبها که دما پایینتر است ماهیها به لایه ۱ نیز وارد شوند. شایان ذکر است که این مطالب به صورت کلی گفته شده و میتواند استثناهایی نیز داشته باشد.
علاوه بر این، سطح اکسیژن لایه بالایی به دلیل تماس مستقیم آب با هوا و فوتوسنتز گیاهان در این لایه بالا میماند.
اکسیژن بیشتری در این لایه اضافه نمیشود چون اولا نور کافی برای فوتوسنتز گیاهان وجود ندارد و ثانیا این لایه تماسی با هوا ندارد.
